En de verstandigen onder het volk zullen velen tot inzicht brengen, maar zij zullen een tijdlang struikelen...

Lezen: Micha 7:7-13

7 Maar ik zal uitzien naar de HERE, ik zal wachten op de God mijns heils; mijn God zal mij horen. 8 Verblijd u niet over mij, mijn vijandin: al ben ik gevallen, ik zal weder opstaan; al zit ik in het duister, de HERE zal mij tot licht zijn. 9 Des HEREN gramschap zal ik dragen – want ik heb tegen Hem gezondigd – totdat Hij mijn zaak verdedigt en mij recht verschaft; Hij zal mij uitleiden in het licht; ik zal aanschouwen, hoe Hij gerechtigheid oefent. 10 Mijn vijandin zal het zien, en schaamte zal haar bedekken, haar die tot mij zeide: Waar is de HERE, uw God? Mijn ogen zullen op haar neerzien. Nu zal zij vertreden worden, als slijk der straten. 11 Op de dag dat men uw muren herbouwt, op die dag zal de afbakening ruim zijn; 12 die dag, waarop men tot u komen zal van Assur tot Egypte, en van Egypte tot de Rivier, en van zee tot zee, en van berg tot berg. 13 Maar de aarde zal tot een woestenij worden vanwege haar bewoners, om de vrucht van hun handelingen.

Uitleg

Wie ernaar verlangt om vol te zijn van de Heilige Geest, die wil vol zijn van de Geest van Christus, van de gezindheid van Christus. Hierover kunnen we veel lezen in de Bijbel, want de Geest van God herkennen we in vele Godsmannen die in de Bijbel beschreven staan.

Zo ook hier bij de profeet Micha.

In het gedeelte dat voor het zevende vers staat, klaagt de profeet over de grote duisternis onder het volk.

Wanneer we de moeite nemen om dit rustig te lezen, herkennen we hierin wel heel duidelijk onze eigen tijd. Ja, natuurlijk zijn er mensen die daar anders over denken en vinden dat het zo’n vaart niet loopt. Micha zou door velen een grote pessimist genoemd worden, als hij zo sprak in onze tijd. Maar Micha was niet bedacht op de dingen van de mensen, maar op de dingen van God. Hij sprak niet uit zichzelf, maar het waren woorden van God, één van de laatst bewogen waarschuwingen van God, voordat de ballingschap van het volk onherroepelijk werkelijkheid werd!

Toch spreekt Micha over verlossing. Maar wie zal de verlossing van God zien? Mensen die als Micha hun ogen voortdurend gericht houden op God! Wie zijn oog op God richt, kan niet meer meedoen met de zichzelf overschreeuwende misleiding van deze wereld, die zichzelf bedriegt met een vals optimisme. Zijn degenen die op God vertrouwen dan pessimisten? Nee, het zijn realisten die erkennen niet opgewassen te zijn tegen de geweldpleging van en in de wereld om hen heen. Maar ondanks dit nuchtere inzicht juichen zij in hun God, Die, temidden van de duisternis, met Zijn Licht hen bestraalt zodat zij hoop hebben en weten dat Hìj hen recht zal verschaffen op de juiste tijd!