Wat gij van mij gehoord en gezien hebt, brengt dat in toepassing en de God des vredes zal met u zijn.

Lezen: Jesaja 42:18-25

18 Gij doven, hoort, en gij blinden, slaat uw ogen op om te zien. 19 Wie is er blind dan mijn knecht en doof als de bode die Ik zend? Wie is er blind als de volmaakte en blind als de knecht des HEREN? 20 Gij hebt wel veel gezien, maar gij hieldt het niet in gedachtenis; gij hebt de oren wel open gehad, maar gij hebt niet gehoord. 21 De HERE had er behagen in ter wille van zijn gerechtigheid een grote, heerlijke onderwijzing te geven. 22 Maar dit is een volk, beroofd en uitgeplunderd; men heeft hen allen in kerkerholen geboeid, in gevangenissen zijn zij weggeborgen; zij werden ten roof en er was geen redder; tot plundering en er was niemand die zeide: Geef terug. 23 Wie onder u neemt dit ter ore, schenkt er aandacht aan en luistert in het vervolg? 24 Wie heeft Jakob tot plundering overgegeven en Israël aan berovers? Is het niet de HERE, tegen wie wij gezondigd hebben, op wiens wegen zij niet hebben willen gaan, en naar wiens wet zij niet geluisterd hebben? 25 Daarom stortte Hij de grimmigheid van zijn toorn over hen uit en het geweld van de oorlog. Dat zette hen rondom in vlam, maar zij sloegen er geen acht op; ja, het stak hen in brand, maar zij namen het niet ter harte.

Uitleg

Als wij regelmatig en met een toegewijd hart de Bijbel lezen, gaan we steeds meer ontdekken wat een grote en heerlijke onderwijzing Hij ons wil geven (:21). Maar hoeveel mensen raken nog verrukt bij het lezen van Gods Woord? Het worden er steeds minder.

Geen wonder! Jesaja zegt: „Gij hebt wel veel gezien, maar gij hieldt het niet in gedachtenis; gij hebt de oren wel open gehad, maar gij hebt niet gehoord”(:20)!

We zijn de werkelijke vrede van God kwijtgeraakt en we proberen daarom krampachtig zelf de vrede te bewaren, onderling en in ons eigen hart, door alles wat verontrustend is weg te duwen. Maar zo zal de vrede van God niet terugkomen. „Wie onder u neemt dit ter ore, schenkt er aandacht aan en luistert in het vervolg?”, vraagt Jesaja (:23).

Hoe komt het dat de vrede weg is en dat we ons aan alle kanten bedreigd voelen? Wie of wat is daar de oorzaak van? Zijn wij dat niet zelf omdat wij tegen Hem gezondigd hebben, omdat wij Zijn wegen niet hebben willen gaan en naar Zijn wet niet hebben willen luisteren? „Daarom stortte Hij de grimmigheid van zijn toorn over hen uit en het geweld van de oorlog. Dat zette hen rondom in vlam, maar zij sloegen er geen acht op; ja, het stak hen in brand, maar zij namen het niet ter harte”(:25). Wat een strenge woorden!

Is er geen uitkomst? Ja zeker! „Gij doven hoort, en gij blinden, slaat uw ogen op om te zien”(:18)!

Want al ònze blindheid heeft Jezus op Zich genomen als de Knecht des Heren (:19).

Onze blindheid, onze doofheid neemt Hij weg? Ja, als we tenminste deze oproep verstaan en alle onderwijzingen ter harte nemen.