Bekeert u toch een ieder van zijn boze weg en betert uw handel en wandel.

Lezen: Jesaja 57:14-21

14 Hij zegt: Verhoogt, verhoogt, bereidt de weg. Verwijdert de struikelblokken van de weg mijns volks. 15 Want zo zegt de Hoge en Verhevene, die in eeuwigheid troont en wiens naam de Heilige is: In den hoge en in het heilige woon Ik en bij de verbrijzelde en nederige van geest, om de geest der nederigen en het hart der verbrijzelden te doen opleven. 16 Want Ik zal niet altoos twisten noch voor eeuwig toornig zijn, anders zou de geest voor mijn aangezicht bezwijken, terwijl Ik toch zelf de levensadem heb gegeven. 17 Om de ongerechtigheid zijner hebzucht was Ik toornig en sloeg het (volk), terwijl Ik Mij in toorn verborg, maar het wendde zich af en ging zijn eigengekozen weg. 18 Zijn wegen heb Ik gezien, doch Ik zal het genezen, het leiden, en het weer vertroosting schenken, namelijk aan de treurenden ervan. 19 Ik schep de vrucht der lippen: vrede, vrede voor hem die verre, en voor hem die nabij is, zegt de HERE; en Ik zal hem genezen. 20 Maar de goddelozen zijn als de zee, zo opgezweept, dat zij niet tot rust kan komen, en wier wateren slijk en modder opwoelen. 21 De goddelozen, zegt mijn God, hebben geen vrede.

Uitleg

Als wij niets van Gods liefde ervaren en als de hemel van koper lijkt, dan zijn we eerder geneigd ons af te vragen of God wel echt bestaat, dan dat we onszelf onderzoeken of wij God soms bedroefd hebben zodat Hij Zijn hand van ons moest terugtrekken. Als God Zich verbergt, dan mopperen en klagen we dat we zo weinig van Hem beleven, in plaats van dat we ons buigen en schuld belijden. We zijn net als Israël. Als we geen antwoord ontvangen op onze gebeden, zoeken we zelf een oplossing voor de problemen. We wenden ons af en gaan eigen gekozen paden.

Vaak horen we zeggen: ‘Je krijgt toch geen briefje uit de hemel en daarom moet je maar doen wat je hand vindt om te doen’. Dat laatste is een woord uit de Bijbel, maar totaal verkeerd gebruikt. Saul kreeg te horen dat hij moest doen wat zijn hand vond om te doen, vanaf het moment dat de Geest des Heren hem had aangegrepen en hij tot een ander mens was geworden (1Sam.10:6,7)! Wij echter menen te kunnen doen wat onze hand vindt om te doen, juist wanneer we de gemeenschap met God zijn kwijtgeraakt. Dat zijn dan de eigengekozen wegen met wat godsdienstige smuk waarmee we onszelf bedriegen. Maar het allerergste is dat God er belachelijk door wordt gemaakt! Doch God heeft onze eigen gekozen wegen gezien en weet wat ervan terecht komt! Hij laat het gelukkig niet op een totale mislukking uitlopen.

Hij ontfermt Zich over ons en wil ons genezen!

Hij heeft Zijn Zoon op aarde gezonden om ons de Goddelijke weg te wijzen: „Ik ben de weg!” zegt Jezus.

Ieder die treurt op eigen gekozen wegen zal deze weg willen gaan en daar troost en genezing vinden!