Dan zal men niet meer spreken over de ark van het verbond des Heren; zij zal niemand in de zin komen, men zal aan haar niet meer denken.

Lezen: Hebreeën 8:1-13

1 De hoofdzaak van ons onderwerp is, dat wij zulk een hogepriester hebben, die gezeten is ter rechterzijde van de troon der majesteit in de hemelen, 2 de dienst verrichtende in het heiligdom, in de ware tabernakel, die de Here opgericht heeft, en niet een mens. 3 Want iedere hogepriester treedt op om gaven en offers te brengen, en om die reden was het noodzakelijk, dat ook deze iets had om te offeren. 4 Indien Hij nu op aarde was, dan zou Hij niet eens priester wezen, daar er (hier reeds) zijn om volgens de wet de gaven te offeren. 5 Dezen verrichten slechts dienst bij een afbeelding en schaduw van het hemelse, blijkens de godsspraak, die Mozes ontving, toen hij de tabernakel zou gereedmaken. Zie toe, zegt Hij immers, dat gij alles maakt naar het voorbeeld, dat u getoond werd op de berg. 6 Nu echter heeft Hij een zoveel verhevener dienst verkregen, als Hij de middelaar is van een beter verbond, waarvan de rechtskracht op betere beloften berust. 7 Want indien dat eerste onberispelijk ware geweest, zou er geen plaats gezocht zijn voor een tweede. 8 Want Hij berispt hen, als Hij zegt: Zie, er komen dagen, spreekt de Here, dat Ik voor het huis Israëls en het huis Juda een nieuw verbond tot stand zal brengen, 9 niet zoals het verbond, dat Ik met hun vaderen maakte ten dage, dat Ik hen bij de hand nam om hen uit het land Egypte te leiden, want zij hebben zich niet gehouden aan mijn verbond en Ik heb Mij niet meer om hen bekommerd, spreekt de Here. 10 Want dit is het verbond, waarmede Ik Mij verbinden zal aan het huis Israëls na die dagen, spreekt de Here: Ik zal mijn wetten in hun verstand leggen, en Ik zal die in hun harten schrijven, en Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn. 11 En niet langer zullen zij een ieder zijn medeburger, en een ieder zijn broeder leren, zeggende: Ken de Here, want allen zullen zij Mij kennen, van de kleinste tot de grootste onder hen. 12 Want Ik zal genadig zijn over hun ongerechtigheden, en hun zonden zal Ik niet meer gedenken. 13 Als Hij spreekt van een nieuw (verbond), heeft Hij daarmede het eerste voor verouderd verklaard. En wat veroudert en verjaart, is niet ver van verdwijning.

Uitleg

In dit gedeelte wordt gesproken over de schaduwdienst die in het Oude Testament verricht werd. Mozes moest een tabernakel maken naar het voorbeeld dat hem op de berg getoond was. Ook de priesterdienst, in de wetten duidelijk omschreven, diende alleen maar om de mens voor te bereiden op de priesterdienst van alle gelovigen. Natuurlijk is de tabernakel die op de berg getoond werd, van een geheel andere waarde dan de materiële uitvoering ervan, zoals die hier op aarde gebouwd werd. In Openbaring lezen we: „Wie overwint, hem zal ik maken tot een zuil in de tempel mijns Gods”(Openb.3:12a). En Petrus zegt: „En laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijk huis”(1Pet.2:5a). Heel de schaduwdienst van het Oude Testament wijst heen naar de geweldige, eeuwige eredienst, waarbij Jezus Zelf de Hogepriester is. De gelovigen van alle eeuwen verrichten daar een eeuwige priesterdienst, waarvan wij hier op aarde moeilijk de volledige strekking kunnen vatten. De profeet Jeremia zegt dat als God Zijn eeuwig verbond met Zijn volk Israël vernieuwt, er niet meer een Ark van het Verbond gemaakt zal worden, niemand zal er zelfs maar aan denken. Dit lijkt in tegenstelling met wat Ezechiël zegt: „En de volken zullen weten dat Ik, de Here, het ben die Israël heilig, doordat Mijn heiligdom voor eeuwig temidden van hen staat”(Ez.37:28). Doch dan zal niet de schaduwdienst hersteld worden, maar de heerlijkheid des Heren Zelf zal neerdalen.

Het Nieuwe, Hemelse Jeruzalem zal neerdalen: „En er zal geen nacht meer zijn en zij hebben geen licht van een lamp of licht der zon van node, want de Here God zal hen verlichten en zij zullen als koningen heersen tot in alle eeuwigheden”(Openb.22:5).