En hun ogen werden geopend en zij herkenden Hem.

Lezen: Johannes 6:60-71

60 Vele dan van zijn discipelen hoorden dit en zeiden: Deze rede is hard; wie kan haar aanhoren? 61 Jezus nu wist bij Zichzelf, dat zijn discipelen hierover morden, en Hij zeide tot hen: Geeft u dit aanstoot? 62 Wat dan, indien gij de Zoon des mensen daarheen zaagt opvaren, waar Hij tevoren was? 63 De Geest is het, die levend maakt, het vlees doet geen nut; de woorden, die Ik tot u gesproken heb, zijn geest en zijn leven. 64 Maar er zijn sommigen onder u, die niet geloven. Want Jezus wist van den beginne, wie het waren, die niet geloofden, en wie het was, die Hem verraden zou. 65 En Hij zeide: Daarom heb Ik u gezegd, dat niemand tot Mij komen kan, tenzij het hem van de Vader gegeven zij. 66 Van toen af keerden vele van zijn discipelen terug en gingen niet langer met Hem mede. 67 Jezus zeide dan tot de twaalven: Gij wilt toch ook niet weggaan? 68 Simon Petrus antwoordde Hem: Here, tot wie zullen wij heengaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven; 69 en wij hebben geloofd en erkend, dat Gij zijt de Heilige Gods. 70 Jezus antwoordde hun: Heb Ik niet u twaalven uitgekozen? En een van u is een duivel. 71 Hij bedoelde Judas, de zoon van Simon Iskariot; want die zou Hem verraden, één uit de twaalven.

Uitleg

Jezus had in de synagoge te Kafarnaüm gezegd: „Ik ben het brood des levens; wie tot Mij komt, zal nimmermeer hongeren”(35a). Veel discipelen hoorden dit en zeiden: „Deze rede is hard; wie kan haar aanhoren?” En van toen af keerden velen van Zijn discipelen terug en gingen niet langer met Hem mee. We zouden denken dat als je eenmaal een discipel van de Here Jezus was geworden, Hem persoonlijk had leren kennen, getuige was geweest van de vele wonderen die Hij verrichtte, je toch nog onmogelijk zou kunnen twijfelen! Er blijkt dus méér voor nodig te zijn om Jezus te volgen en Hem trouw te blijven.

Misschien vinden we hier de verklaring voor de woorden van de Here Jezus: „Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren”(Matt.22:14). In het 65e vers staat: „...dat niemand tot Mij komen kan, tenzij het hem van de Vader gegeven zij”. Een grote schare van discipelen was tot Hem gekomen en

Hij had tot allen dezelfde woorden gesproken. De woorden die Hij sprak waren geest en leven (:63). Velen reageerden op deze woorden met: „Deze rede is hard!”

Maar als Jezus aan Zijn discipelen vraagt: „Gij wilt toch ook niet weggaan?”, dan antwoordt Petrus: „Here, tot wie zouden wij heengaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven; en wij hebben geloofd en erkend, dat Gij zijt de Heilige Gods!” Hoe komt het toch dat mensen op dezelfde woorden van Jezus zo totaal verschillend reageren? Voor wie zijn deze woorden hard? Voor degenen die het in eigen kracht willen volbrengen. Maar voor wie de Here Jezus heeft lief gekregen gaat het niet meer om de wonderen en tekenen die zij Hem zien verrichten. Nee, zij gaan verlangen om Zijn wil te doen en vinden zo de weg naar Zijn hart.