O diepte van rijkdom, van wijsheid en van kennis Gods, hoe ondoorgrondelijk zijn Zijn beschikkingen en hoe onnaspeurlijk zijn Zijn wegen.

Lezen: 1 Kronieken 17:16-27

16 Toen ging koning David naar binnen, zette zich neder voor het aangezicht des HEREN en zeide: Wie ben ik, HERE God, en wat is mijn huis, dat Gij mij tot hiertoe gebracht hebt? 17 En dit was nog te weinig in uw ogen, o God; daarom hebt Gij aangaande het huis van uw knecht gesproken over de verre toekomst, en in mij een rij mensen gezien in opgaande lijn, HERE God. 18 Wat zou David nog kunnen toevoegen aan de eer, die Gij uw knecht bewijst? Gij kent uw knecht. 19 HERE, ter wille van uw knecht en naar uw hart hebt Gij al dit grote gedaan en al deze grote dingen verkondigd. 20 HERE, niemand is U gelijk, en geen God is er behalve Gij naar al wat wij met onze oren gehoord hebben. 21 En welk volk is gelijk Israël, het enige volk op de aarde, dat God Zich tot een volk ging vrijkopen, om Uzelf een naam te maken door grote en vreselijke daden, doordat Gij vóór uw volk, dat Gij uit Egypte hadt vrijgekocht, volken verdreven hebt. 22 Gij hebt uw volk Israël voor altijd U tot een volk gemaakt, en Gij, HERE, waart hun tot een God. 23 En nu, HERE, laat het woord, dat Gij gesproken hebt aangaande uw knecht en zijn huis, voor altijd bevestigd worden; doe zoals Gij gesproken hebt. 24 Dan zal uw naam standhouden en groot zijn voor altijd, zodat men zeggen zal: De HERE der heerscharen, de God van Israël, is een God voor Israël; en dan zal het huis van uw knecht David bestendig zijn voor uw aangezicht. 25 Want Gij, mijn God, hebt aan uw knecht geopenbaard, dat Gij hem een huis bouwen zult; daarom heeft uw knecht het gewaagd, dit gebed tot U te richten. 26 Nu dan, HERE, Gij zijt God en Gij hebt dit goede aangaande uw knecht gesproken; 27 nu heeft het U behaagd het huis van uw knecht te zegenen, zodat het voor altijd, voor uw aangezicht zal zijn. Want Gij, HERE, hebt het gezegend, daarom zal het gezegend zijn voor altijd.

Uitleg

Wat kunnen wij veel leren van het gebed van David nadat de profeet Nathan de woorden van God tot hem gesproken had.

David is diep onder de indruk van deze woorden. Hij gaat naar binnen en zoekt de stilte om met God alleen te zijn. En daar in de stilte, voor Gods aangezicht, herhaalt hij nog eens alle woorden die de profeet gesproken heeft om ze als het ware diep in z’n hart te laten doordringen. Wat is die grote koning David daar klein voor Gods aangezicht! „Wie ben ik, HERE God, dat Gij mij tot hiertoe gebracht hebt?”

Diep is David er van doordrongen dat het de HERE is die hem tot koning over Israël gemaakt heeft. Nee, het is geen vrome kreet, maar een uiting van echte verwondering in zijn leven.

Wat kennen we eigenlijk nog weinig deze verwondering om wat God in ons leven doet. Zou dat misschien komen omdat we eigenlijk nog maar zo weinig met de woorden die God gesproken heeft in de stilte gaan? Als we de kerk uitkomen wordt op z’n best thuis, onder het genot van een kopje koffie, nog een ‘nabetrachting’ gehouden over de preek. Maar wat zou God Zijn Woord krachtig in ons leven kunnen laten doorwerken als we met Zijn Woorden eens in de stilte gingen, om ze daar met groeiende verwondering en blijdschap en met eerbied voor Gods aangezicht in gebed te overdenken. Verwachten we eigenlijk nog dat God tot ons spreken zal of vinden we een ‘horizontale overdenking’ wel genoeg? Als we geloven dat God tot ons spreekt in de verkondiging, dan mogen we niet rusten voordat we beleven dat we Hem die tot ons sprak, antwoord hebben gegeven. Als we zo de boodschap van God laten doorwerken in ons leven, zal Zijn Woord ons leven nooit meer zonder vrucht laten.